WARUNKIEM SKUTECZNEJ TERAPII LOGOPEDYCZNEJ

JEST CODZIENNA PRACA W DOMU!

Dziecko siedmioletnie powinno mieć już w pełni ukształtowaną mowę. Jego  wypowiedzi powinny być już poprawne pod względem fonetycznym, a już na początku nauki w szkole w swoim słowniku powinno mieć kilka tysięcy wyrazów i poprawnie budować zdania w sensie wymagań języka polskiego.

Wg E.M. Skorek, do najczęstszych przyczyn wad wymowy należą:

1. zmiany anatomiczne aparatu artykulacyjnego:

• nieprawidłowa budowa języka ( skrócone wędzidełko, język zbyt długi, zbyt krótki, zbyt gruby);
• nieprawidłowa budowa podniebienia;
• wady zgryzu;
• anomalie zębowe;
• rozrost trzeciego migdałka;
• polipy;
• skrzywienie przegrody nosowej;
• przerost śluzówki nosa;

2. nieprawidłowe funkcjonowanie narządów artykulacyjnych:

• brak pionizacji języka;
• niska sprawność języka, warg, żuchwy;
• zakłócona praca mięśni napinających i przywodzących wiązadła głosowe;
• trudności w koordynacji pracy wiązadeł głosowych z pracą nasady;
• nieprawidłowa praca zwierającego pierścienia gardłowego;

3. nieprawidłowa budowa i funkcjonowanie narządu słuchu;
4. nieprawidłowe funkcjonowanie ośrodkowego układu nerwowego;
5. czynniki psychiczne;
6. czynniki społeczne:

• niesprzyjające warunki uczenia się;
• nieprawidłowe wzorce fonetyczne;
• nieprawidłowa atmosfera;
• styl wychowania i postawy rodziców;
• brak stymulacji rozwoju mowy